maandag 22 februari 2010

Ursul de Geer over Sandor Marai en een danssalon

Wij vinden het niet zo prettig om ruim van te voren onze agenda te vullen. Je weet nooit of je tegen die tijd nog zin hebt in een uitstapje of iets dergelijks. Daarom hebben wij geen abonnement op de schouwburg, maar nemen wij het risico dat een voorstelling uitverkocht is.
Maar donderdagmorgen belden we de schouwburg of er nog kaarten waren voor Ursul de Geer en we hadden geluk. Wat kan die man boeiend vertellen. Deze voorstelling is een aanrader. Hij toert nog door het land. Kijk op Wallis theater producties of hij ook bij U in de buurt komt.
Ondertussen ben ik ijverig de ster aan het quilten en dat vraagt discipline. Maar ik mag van mezelf ter afwisseling aan een klein werkstuk beginnen. Het wordt een huisje voor de naaimachine met applicaties erop. Het idee komt uit een frans boek dat ik in de vakantie had gekocht.

Zondagmiddag was het feest hier in huis. Roos en Merel vroegen of wij ook konden dansen. Dus moesten we demonstreren. De CD opzetten van Caro Emerald en daar gingen we. Wil in zijn zondagse pak, want hij had net een klus onderhanden.

Wij laten echter graag alles uit onze handen vallen als de kinderen met de kleinkinderen onverwachts komen. Toen ze het eens hadden bekeken, vonden ze het nodig ook dansles te krijgen.

Na verloop van tijd verzonnen ze dat we wel als K3 konden dansen. Nu moest Oma gebaartjes en stapjes leren.

Terwijl wij het eten klaarmaakten hebben ze veel gekregen voetbalplaatjes gesorteerd en ingeplakt. De dag was voor ons veel te snel voorbij.

2 opmerkingen:

Mima zei

Hier in Rijswijk verzamelen we de plaatjes ook; voor een eventuele liefhebber. Als de dames er nog tekort komen, sturen we ze natuurlijk op! En Ursul de Geer houden we in de gaten; goede tip!

conny ten berge zei

En nu? Spierpijn, of valt het mee?