zondag 26 februari 2012

Onze Little Masterchef Roos

Vorige week had ik voor het quiltcafé dit quiltje voorbereid. Iedereen kreeg het patroontje, maar sommige dames vonden mijn quiltje leuk genoeg om het complete pakketje te kopen. Ik heb er al een paar gezien die klaar zijn. Een stitchery tussendoor, als onderbreking van het werken aan een grote quilt, geeft een voldaan gevoel dat je ook wel eens iets afmaakt. Daarna kun je weer met frisse moed verder met het oplossen van het probleem met een grote quilt.

Is deze taart niet net zo mooi als die van Eveline? Roos kwam vol trots haar eigengemaakte taart laten zien. Ze had een heel leuk verjaardagspartijtje gehad. De mamma van de jarige, samen met een vriendin, hebben acht meisjes geholpen met ieder een eigen taart te bakken. Mijn grote misser bij het geven van een compliment was dat ik zei het zo'n gezellige taart te vinden met die koe temidden van een bloemenwei. Hoe dom kan een oma zijn? Ik zag niet direct dat het een hertje was. Ze heeft het mij vergeven.



De laatste tijd ben ik uit nood met het "echte" patchwork bezig geweest. In mijn quilts gebruik ik graag veel verschillende stoffen. De quilts zijn dan minder braaf en voorspelbaar. Maar deze keer kwam ik mijzelf tegen. Voor de achtergrondstof had ik twee meter genomen. Ik kon aan het begin niet uitrekenen hoeveel ik nodig zou hebben, omdat ik geen vastomlijnd plan had. Ik wist alleen dat ik een sampler wilde maken, met daarin een aantal blokken, waarin de hoofdstof zou repeteren. Ik zag al snel aankomen dat het niet genoeg zou zijn, dus nog maar een meter erbij. dat zou genoeg moeten zijn, dacht ik.
Het eind van de quilt naderde en ik kwam uit. Maar dan de rand bedenken en daar gebeurde het. Ik wilde persé de achtergrondstof erin verwerken, maar ik had alleen nog snippers.


De stof in de winkel is uitverkocht, dus zat er niets anders op dan alle snippers aanelkaar te naaien en daar de driehoekjes uit te knippen.


En dit is alles wat ik nu nog heb. Dit noem ik nog eens "patchwork".


Met het zweet op mijn voorhoofd gooi ik straks dit rommeltje weg. Het is gelukt, ik heb alle driehoekjes klaar.


Dit is het eerste blok dat in de sampler verwerkt is. Het is een niet te ingewikkeld blok, zodat de uitleg vrijdagmorgen in het quiltcafé zonder problemen verliep. Iedereen die meedoet heeft er echt zin in. Je ziet nu al aan de werkstukken dat ze allemaal iets eigens hebben, alleen al door de verschillende stofjes, die de dames hebben gebruikt.