Wat moet ik nou, huilen of lachen?
De sneeuw is toch niet zo eng als ik dacht.
45 Jaar geleden was het ook koud met veel sneeuw, maar heel zonnig. Dit is echt zo'n dag om naar de oude trouwdia's te kijken. Wij vonden onszelf heel modern door geen foto's te willen hebben , maar dia's. Hoe dom kan een mens zijn? Een album is na zoveel jaar veel leuker.
Sneeuw en kou hebben zo hun voordelen. We zijn samen 10 dagen naar de Peel geweest. Een heel gezellig huisje gehuurd, dat volkomen ingesneeuwd raakte.
En wat ga je dan doen, dan duik je in je stofjes en laat je man helemaal alleen met de honden lopen.
Ik heb drie verschillende werkjes meegenomen, n.l. twee poppen-/wandquiltjes en de quilt, waaraan we vanaf 28 januari om de twee weken gaan werken. Op ons programma heet hij Shelburne Quilt.
Als je goed inpakt, kun je ook je naaimachine meenemen op vakantie (vindt hij fijn, anders wordt hij stroef).
Voordat ik ga beginnen veroorzaak ik al een probleem, welk werkje eerst? Ik kies voor het vervelendste werk, dan heb je dat maar al vast gehad. Dus onthoofden die driehoekjes.
Zo dat is gebeurd. Nu opbouwend werk. Vlaggetjes naaien.
Zo dat is genoeg voor dit quiltje. Ik ga nu voor de grotere quilt, een copie van een quilt uit het Shelburne Museum. Ik vind het een leuke, afwisselende quilt.
Een beetje naaien, nine-patches, hieraan is het meeste werk om de kleurtjes te kiezen. Een beetje knippen en plakken en daarna met een draadje DMC vastzetten met een festonsteekje.
En dan heb je na een paar dagen zomaar het begin van een tuintje.
Vandaag ga ik niet verder aan dit werk, maar ik popel om het tasje waar dit in zit uit te pakken en er verder aan te werken.
