Vanaf donderdagavond is het feest bij ons. De kachel brandt en dit is voor het eerst dat we het prima vinden dat de lente nog heel pril is. Er schuilen pyromanen in de mannelijke helft van de familie.
Vrijdagmorgen dubbelfeest. Tijdens het quiltcafé had ik vijf goede helpers. De Show and Tell van de mysteryblokken verliep voorspoedig door alle hulp.
De kwaliteit van de foto is niet zo best, maar je kunt zien dat ook de jongens graag hielpen.
Ze hebben alle blokken verzameld en ze zo mooi mogelijk gesorteerd neergelegd.
Nu nog even met elkaar op de foto.
Zaterdag was het weer feest. Floor en Roos hebben geholpen met de voorbereiding van het feest van Willem. Er werd vol overgave gewerkt. De moeders kunnen op deze foto zien dat het nog vroeg in de avond is. Blauw bloed trok geen belangstelling van de grote fan Roos.
Zondagse brunch. En dat kun je wel zien, dat is hij! Nog niet echt jarig, maar wel alvast een beetje.
En dan gaan we de eieren zoeken.
Hoeveel hebben we er al?
Het schiet al op. We hebben ze vooraf geteld, zodat er niets blijft liggen. Vorig jaar hadden we niet vooraf geteld, maar we vonden er wel wat weinig. 'sAvonds roken we wie die eieren hadden gevonden. Gelukkig hebben labradors sterke magen. De eieren waren met schil en al verslonden. Voortaan moeten we eraan denken dat de honden binnen blijven, als de eieren buiten zijn.
Natuurlijk heeft Willem zijn favorite taart, geen tierelantijnen, maar recht toe recht aan aardbeientaart zonder slagroom.
Uitpakken is een ernstige bezigheid.
En vandaag is hetzover. Willem is met zijn tractaties naar school gebracht. Zometeen gaat de winkel open. Ik hoop dat ik vanavond iets aan de stitchery voor vrijdag kan voorbereiden. De voorjaarstekening met tulpjes is door Ellen getekend, de stof voor het randje is uitgezocht en daarbij het borduurgaren. Ik verveel me nooit.
