Lang zal ze leven. Ik vind het heel leuk om de vlag uit te hangen, eventueel met wimpel, dus ik grijp iedere kans dan ook aan om dat te doen. Vroeger, toen we nog in de stad woonden, was het altijd een sport, wie van de buren het eerst de volg aan de stok had.
Van sneeuwklokjes word ik altijd blij. Ze komen zo moedig door alle modder en troep te voorschijn. Dichtbij het huis staan er al veel en als je met de honden loopt, komen er verderop ook steeds meer. De grond in de tuin is niet veel bijzonders, maar sneeuwklokjes en straks met het speenkruid (dat is zo'n woekeraar die steeds meer plaats inneemt) gaat het achterste gedeelte van de tuin over van wit naar geel. Net of de zon schijnt.
De eerste week van januari hadden we nog vakantie. Wil en ik vinden het allebei leuk om te koken en daarom zijn we samen naar een workshop gegaan van Saskia Schepers van Cooker at Home. Bij Saskia kunnen 8 mensen gelijktijdig deelnemen en wij vonden het allebei zo'n leuke en goed georganiseerde dag, dat we direct voor nog zo'n dag geboekt hebben.
Saskia was al vroeg opgestaan en verwelkomde ons met koffie en zelf gebakken muffins. We werden in groepjes van twee ingedeeld en elk groepje kreeg een opdracht voor het klaarmaken van de lunch. Alles wat we klaarmaakten was voldoende om met 8 personen een uitgebreide lunch te nuttigen. 'sMiddags werden we weer aan andere deelnemers gekoppeld om een overvloedig diner te prepareren. Het was een topdag.
Ook onze kleinkinderen hebben we gezien deze maand. Merel van zes heeft diploma gezwommen. Kijk eens hoe trots ze is. Als er plaats is in het zwembad, wordt ze opgeroepen voor het b-diploma. Haar ouders hopen dat ze voor de grote vakantie klaar is.
Willem heeft zijn vaste logeerpartij niet overgeslagen. Het is een gezellig ventje, dat op dinsdag en woensdag meeloopt in de winkel. Hij helpt graag en is hier op de foto bezig spelden van het ene kussen in het andere te steken en daarna weer terug.
Tussen de bedrijven door is de grote replica quilt toch nog helemaal afgewerkt. Hij is te groot om op te hangen, maar liggend in de sneeuw is de foto toch gelukt.
Afgelopen vrijdag zijn we begonnen aan een replica van een quiltje dat in het Shelburne Museum hangt. Het is een quiltje waar ik met veel plezier aan werk, totdat ik vorige week zag dat het middenstuk niet mooi symetrisch op de ondergrond was geappliceerd. Een geluk bij een ongeluk was dat ik griep kreeg en daardoor niet in de winkel kon werken. Ik heb dus alles los getornd en ben overnieuw begonnen. Vandaag ben ik weer terug op het oude punt en kan ik verder gaan met de vierkantjes op de borders. Het hele quiltje is gemaakt uit de restjes van de vorige quilt, natuurlijk op de lichte stof na. Zoals het quiltje er nu uitziet is het net een bloementuintje.
Vrijdag j.l. zag het er naar uit dat ik niet de enige ben die is bezweken voor dit tuintje. Er kwamen heel veel tuiniersters, die in deze tijd van het jaar ook wel een kleurtje willen zien. Over twee weken brengen ze hun eerste bloemen mee.
