Gisteren zijn we met onze vrienden Wubbo en Eveline gaan schatgraven.
Dat is ook weer een traditie die we al langer koesteren. We hebben allemaal al lang de leeftijd bereikt dat verjaardagen niet meer om cadeautjes draaien, maar veel meer om te bedenken hoe lang we nu al weer met elkaar bevriend zijn. Dat wil niet zeggen dat we het niet met elkaar vieren.
Vier keer per jaar bedenken we verrassingstochtjes voor elkaar. Meestal weet het feestvarken zelf niet waar we heen gaan, maar deze keer wisten we globaal welk plan er was gesmeed i.v.m. de honden die meegingen.
We moesten om 9.30 uur aantreden in Hellendoorn, waar Eveline klaarstond met een grote picknickmand, gevuld met heerlijke gerechten voor de lunch. Wubbo had op verzoek van Wil (de jarige) een tocht langs Kringloopwinkels in Salland uitgestippeld.
Niet omdat Wil de zolder zo leeg vindt, maar omdat hij nooit boeken genoeg heeft.
Via een toeristische route met een ingelaste wandeling voor Jan en Jaap hebben we drie Kringloopwinkels bezocht en ruim geoogst. Ik heb me erg ingehouden en maar twee kookboeken gekocht.
Om de dag ouderwets gezellig af te sluiten werden we getracteerd op pannekoeken. Nu is de beurt aan ons, want Wubbo is de volgende jarige.
Op een quiltersblog hoor je toch ook iets te laten zien van het werk waar je mee bezig bent.
Vandaag heb ik een foto gemaakt van de volgende rand van de medaillon quilt. In werkelijkeid is de kleur van de quilt niet zo fel, vooral het blauw is wat matter. Ik denk dat het volgende randje weer smal wordt om een ritme van de bruin/blauwe driehoekjes te krijgen. Volgens mij geeft dat rust in de quilt.
Welke rand ik daarna maak, weet ik nog niet. Ik maak nooit een plan voor een quilt, ik zoek alleen in grote lijnen de kleuren bij elkaar. Daarna begin ik, dus voor mij is het ook een mystery-quilt.

P.S. Alle dames die strookjes voor de tasjes besteld hebben, bedankt voor Uw bestelling. De pakjes zijn onderweg.

tentoonstelling wesepe

De laatste maanden heb ik natuurlijk ook wel leuke dingen gedaan. Een daarvan was het bezoeken van een tentoonstelling van de quiltgroep uit Wesepe. Vijf jaar geleden ben ik daar ook geweest en de sfeer was zo hartelijk en gastvrij dat ik steeds in de gaten heb gehouden of de dames weer eens exposeerden. In mei was het zover. De variatie was weer groot, allemaal werkstukken waar je blij van wordt, niks geen pretenties, een gezellige drukte.

Als verrassing was er een Russische quiltgroep uitgenodigd om samen in Wesepe te exposeren. Een aantal Russische dames was overgevlogen en ondanks de taalbarriere was het makkelijk communiceren, quilttaal is universeel.

Deze dame heeft in een van haar quiltjes haar levensloop verbeeld: jeugd, tienerjaren, studietijd en gehuwd leven.

Als het even iets te lastig werd was er een in Nederland wonende Russische quiltster die graag hielp met tolken.

De dames hadden ook nog een workshop geregeld, waar je aan kon meedoen. Zonder naald en draad maakten we popjes. Het voordoen verliep prima, maar ik wist al dat als ik thuis niet direct nog zo een popje zou maken, het mij nooit meer zou lukken. Nu is het maanden later en het is dus helemaal weggezakt hoe het ook alweer moest; eigen schuld, dikke bult.

Ik heb ook met bewondering gekeken naar het vouwwerk van Berthy Fokkens. De hele quilt is opgebouwd uit blokken met steeds een andere vouwtechniek.. Zo fijntjes alles in een tint.

Kijk eens wat ik vandaag heb gemaakt. Als U deze tasjes ook wilt maken, kunt U even een mailtje sturen naar rietjevanslagmaat@zonnet.nl .
Het strookje met de vogels kost € 6,50 en is ruim voldoende voor drie tasjes, de porto is €1,38. Een werkbeschrijving krijgt U er gratis bij.

Rommel Ruimen

Na een periode van drukte in mijn hoofd en in mijn huis heb ik de onrust gelijk weggegooid met de laatste spullen van de zolder (wij zeggen spullen, de kinderen zeggen rommel). De oud-ijzerman was er blij mee en wij ook.
Het wordt tijd om weer wat routine te brengen in het blog.


De kleindochters, Roos en Merel, logeerden bij ons en ze hebben de leeftijd om te vragen "vertel nog eens van vroeger". Hoe oud was je toen je trouwde Oma en had je dan ook een trouwjapon? Mogen we die dan even zien?
Ik ben bewaarderig en dus kon ik hem direct te voorschijn halen. Maar dan moet er ook gepast worden. Ze vinden hem prachtig en gaan hem allebei later aantrekken als ze gaan trouwen. Vooral de sleep vinden ze "cool".

Ik houd van tradities en ik maak ze ook graag. Aan het eind van de schoolvakantie logeren Roos en Merel altijd een paar dagen bij ons. We gaan dan ook op stap om nieuwe kleren uit te zoeken voor het nieuwe schooljaar en die hoeven dan niet nuttig (of practisch) te zijn (daar zijn ouders voor!).
Onze favorite winkel is Zara, omdat we dan alles bij elkaar hebben, schoenen, jassen, blousjes en broeken of rokken.
Helaas was er in Apeldoorn voor Merel geen blouse en voor Roos waren de schoenen een twijfelgeval. Ze had hele "mooie" in Deventer gezien. Dus Opa en Oma en kinderen terug naar Deventer. Maat uitverkocht!
Terug naar Lochem. Maar niet getreurd. Opa had een prachtig plan voor de volgende dag, maar eerst moesten ze naar bed en de volgende dag zouden ze het plan horen.
Internet is een zegen en we vonden alle Zara's van Nederland. We kozen voor Utrecht en om het plezier te vergroten een nachtje in een hotel "met zwembad".
Bij de logeerspullen was geen bikini of badpak. Niet getreurd, dat konden we onderweg nog kopen. Maar dat is in het naseizoen niet zo makkelijk. In Utrecht aangekomen eerst "even" naar de Hema voor een bikini, maar de dames hebben smaak, de ene te rose, de andere te bloemerig en dat terwijl we al blij waren dat er nog bikini's te koop waren.
Gelukkig was Zara naast de Hema en je gelooft het niet: Geen kinderafdeling!
Maar alles is toch nog goed gekomen, want C&A had een blouse en van Haren had mooie laarsjes.
Terug naar het hotel om te zwemmen en dineren wilden de dames bij McDonalds.
De volgende morgen was het weer feest. Bij het ontbijtbuffet hebben ze eerst goed gekeken wat er allemaal te kiezen was. Het zijn gezellige kletskousen, dus het ontbijt duurt dan ook lang. Voordat we het hotel verlieten, wilden ze nog even met Opa zwemmen en dan gaan we richting Arnhem. Ze mochten nog zeggen wat ze leuk vonden om het logeerpartijtje mee af te sluiten. Unaniem werd besloten tot een bezoek aan Action, waar ze allebei nog iets mochten uitzoeken. Ook dat duurde lang want er moest gewikt en gewogen worden. En dan is het tijd om thuis gebracht te worden. De kinderen hebben we ingeruild voor de honden. Nog een dikke zoen en deze traditie is ook weer in stand gehouden.

Na het maken van twee reproductie quilts heb ik zin in een eigen ontwerp. Op het programma staat hij vermeld als "randje erbij". In september gaan we hier mee verder, maar U kunt ook nog instappen, als U daar zin in heeeft. Iedere maand een nieuw randje.
Het voordeel van een medaillon quilt is dat U kunt stoppen na iedere rand.
Zo, de kop is er weer af en nu volhouden.