'tIs stil en leeg bij ons. Gisteren is Willem weer opgehaald door zijn ouders. Zo'n klein ventje brengt leven in de brouwerij. Normaal zou ik snel weer in de gewone routine vervallen, maar deze ochtend hadden we geen quiltcafe op de agenda staan. Ik kan niet op dreef komen. Van ellende ben ik springbalsemienen uit het grind gaan trekken. Ik houd wel van die plant, maar langzamerhand kom ik hem overal tegen.
Als ik rusteloos ben, verzin ik allerlei nieuwe projecten i.p.v. iets af te maken. Ik hink op veel gedachten, een nieuwe stitchery (want dat maak je snel af) of toch opnieuw beginnen aan hexagonnen (want ik zie zoveel mooie resultaten) of een nieuwe applicatie (want dat vind ik zulk leuk werk).
Ik ga toch maar eerst seringen plukken in onze tuin, want dan ruikt het in ieder geval lekker binnen.