Wat een heerlijk begin van de dag.
Op donderdag kook ik vaak voor meerdere dagen.
Voor een saus bij kip had ik lobbige room nodig. Het ging niet snel genoeg naar mijn zin, dus gebruikte ik even de turboknop. En toen ging het mis. Ik had de beker niet stevig vast. Bij lichte paniek schiet ik altijd in de lach en ik dacht er niet aan dat ik de knop kon loslaten of de beker vastgrijpen. De room bleef goed aan mij vastzitten en ik kon naar Wil lopen, maar die had helemaal geen medelijden en maakte er foto's van. Mijn humeur lijdt nooit onder van die stommiteiten. Je hebt nog eens iets om over te schrijven.
Het zit zelfs op de gordijnen.
Ik heb gelukkig altijd twee helpers in de buurt.
Alles uitgetrokken en ze hadden een top dag. Ik vond het ook nog slim van mezelf, want het scheelde heel veel schraapwerk. Ze maken het zo schoon dat je de kleding bijna weer aan kan trekken.
2 opmerkingen:
Wat goed van je hulpjes! Hopelijk is alles nog goed gekomen met je kookkunst?
Overigens heb ik vorig weekend met m'n kleindochter van ruim 3, de marskoekjes gemaakt. Mmmmmmmm voor herhaling vatbaar! Dank voor het recept nog.
Aaah, nu herken ik mijn zusje weer! "Luchthart en Treurniet" zei onze vader altijd over ons, weet je nog?
(Binnenkort heb ik trouwens nog wat achttiende-eeuwse receptjes voor je, helaas niet in boekvorm, maar heel zeldzaam)
Een reactie posten