Heb je wel eens gehoord van die grap over de jongens die naar Parijs gingen?
Nou, die gingen niet. Vervang "de jongens" door "het echtpaar" en Parijs door Berlijn en je hebt ons verhaal. Een paar maanden geleden zochten we een reis uit naar Berlijn. De kinderen slaakten een zucht van verlichting, omdat we eindelijk eens uitgingen, want we zijn namelijk nogal honkvast. Alles geregeld en betaald, leuke reisgids gekregen i.v.m. de voorpret, honden geboekt bij hun favoriete "hondenhotel", we waren er helemaal klaar voor.
Twee weken voor vertrek kregen we bericht dat de reis niet doorging wegens gebrek aan belangstelling. Daar zaten we, regel je eens wat, gaat het niet door! Nou zijn we nogal laconiek, dus goede raad is niet zo duur. We waren genezen van bestelde reizen en namen het heft in eigen hand. Met het oog op de zomervakantie, waarin we de honden altijd meenemen, hebben we weer een tweedehands caravan uitgezocht. Indeling helemaal naar onze zin, en een luxe ding eraan: een mover, want dan hoef je niet te trekken of te duwen. Op donderdag 1 april zou hij nagekeken klaarstaan. Donderdagmiddag meegenomen naar huis en de 220 volt stekker erin gestoken. Helaas de binnenverlichting werkte niet. Opgebeld en vrijdagmiddag werd de binnenverlichting hersteld.
Zaterdag eerst naar de verjaardag van Willem, dan de honden naar hun hotel en we gingen inrichten. Onze bestemming was nog niet bekend. In deze tijd van het jaar gaan we naar een stad. Het zou Antwerpen of Maastricht worden. We zouden tweede Paasdag vertrekken. Caravan aan de auto gekoppeld. Ik zat breeduit opgetut in de auto. Wil kijkt nog even naar de lichten van de caravan. Geen enkel lampje doet het behalve het linkerachterlicht. Niets helpt. We bellen naar de caravanzaak (die is open op tweede Paasdag) maar er zijn alleen verkopers natuurlijk, geen monteurs. Dinsdagmorgen om 9 uur staan we voor de deur van de caravanzaak. Het duurt nog anderhalf uur voor de dertienpolige stekker allemaal nieuwe pootjes heeft gekregen. Dan gaan we op weg, maar ik blijk de tas met geld en papieren te zijn vergeten. Eerst naar huis en dan naar Arnhem, waar we kozen voor Maastricht.
We weten een leuke kleine camping in Meerssen vlakbij Maastricht. Het weer was prachtig, ook woensdag op het terras op het Vrijthof in Maastricht en 'savonds op een terrasje in Valkenburg.
Donderdag in de loop van de dag terug naar huis. Maar ook dat verloopt niet gladjes. Die nacht had het behoorlijk geregend. We stonden aan de oever van de Geul en de grond was heel drassig geworden. Zelfs de mover bracht geen uitkomst. De eigenaar van de camping kwam ons prompt redden met zijn tractor.
Donderdagavond was het stil thuis, we misten de honden. Vandaag is alles weer gewoon: een heel gezellige ochtend met de dames die van plan zijn de naaimachinehoes te maken en degenen die hun eigen werk bij zich hadden. Vanmiddag nog even langs de kringloop en ik heb je standaard gekocht, Conny. Hij wacht op je.
2 opmerkingen:
Leuk vakantieverhaal, ik zie het helemaal voor me.
En wat fijn dat je een standaard gevonden hebt, ik kom hem binnenkort ophalen!
Hermien Dave.
Heerlijk verhaal. Gaan jullie eens weg en dan overkomt jullie dit. Maar niks kan jullie tegen houden. Leuke foto, Rietje.
Een reactie posten